انگلستان کشوری است با قدمتی دیرینه در استعمارگری. تاریخ نگاران؛ شاه بیت سیاست‌های استعماگری انگلستان در حافظه تاریخ را، سیاست «تفرقه بینداز و حکومت کن» می‌دانند. سیاستی که در طول تاریخ بارها و بارها به اجرا درآمد تا منافع این قدرت اروپایی را تأمین نماید. نمونه‌های بسیار از اجرای این سیاست در تاریخ سیاسی انگلیس به ثبت رسیده است. یکی از جوامعی که این سیاست را تجربه کرده و محلی برای آزمون و خطای آن بوده، جامعه مسلمانان خاورمیانه است. ایجاد فرقه‌های بابیت و بهاییت، تلاش در جهت تأسیس رژیم صهیونیستی اسراییل و مرزهایی که در تاریخ منطقه سرمنشأ اختلافات بسیار بوده‌اند، تنها نمونه‌هایی از عملیاتی نمودن این سیاست است. سیاستی که پیامدهای آن در منطقه جز آشوب و بلوا نبوده و نیست. هر چند به مرور استعمار شکل نوینی به خود گرفت و انگلیس به تدریج از ورطه سیاست‌های سنتی خود عقب کشید اما سیاست‌های استعماری آن با حالتی زیرپوستی تداوم یافت.