ای بهار در سیاحتی مرا دریاب
اینجا پاییز است
ریگ است وبیابان
صدای جریان آب غریب است
ای بهار ای فصل مرصع زیبا
من در عالمی جدا نشسته ام
در ابتدای مسافتی بی مقصد
نمیدانم از کدام سو باید رفت
در نفوذ هر نگاهی تسلیم است ودلهره
غصه ها برهم تلنبارند
هر لحظه تکرارمیشود پوزخند بیهودگی
من به خوش خیالی ریشه های تو امیدوارم
ای بهار بر قامت انتظارم مخملی از لبخند هدیه کن
تقدیم به دوست داران شعر وادب در کاکی دشتی وچاه حسین جمال
تاریخ : پنج شنبه 90/1/11 | 9:17 عصر | نویسنده : سروش-و | نظرات ()