درمسیرباران

ن ، والقلم و ما یسطرون 

 و چون گل آدم خلق شد و روح الهی دمیده شد ، اول شایستگی آدمیت او ، علم آدم الاسماء کلها ، تعلیم اسماء الهی بود . اول معلم انسانیت انسان ذات حق بود که اسماء حسنی خود را به انسان آموخت و از آن پس مقام تعلیم را به فرزندان آدم به وراثت نهاد و انبیاء الهی برای تعلیم و تربیت انسان از جان مایه نهادند .

آنکس که شایسته ترین است منتخب الهی برای تعلیم و تربیت انسان است ، و چه کسی شایسته تر از استادی که خود می سوزد تا بارور کند ضمیر خام جوانی که قدم در راه آموختن و دانایی نهاده است ؟